Περί "προφητών" και μηνύσεων

Το γεγονός της μήνυσης που υπέβαλε ο Δημοσθένης Λιακόπουλος εναντίον του ιδιοκτήτη
του blogme.gr Αντώνη Τσιπρόπουλου νομίζουμε ότι είναι πλέον γνωστό σε όλους (λεπτομέρειες εδώ) .
Περιμέναμε να περάσουν κάποιες εβδομάδες πριν αναφερθούμε σε αυτό, προκειμένου να παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις. Είναι πραγματικά τραγικό (αλλά όχι πρωτόγνωρο) να συμβαίνουν τέτοια πράγματα
σε μία υποτιθέμενα ελεύθερη χώρα όπως η Ελλάδα. Όπως πολύ εύστοχα σχολίασε ο Πάσχος Μανδραβέλης στο σχετικό του άρθρο στην καθημερινή, το ανάλογο θα ήταν να συλληφθεί κάποιος
περιπτεράς για το περιεχόμενο μίας εφημερίδας!

Έξαλλου το blog του φίλτατου funel αν και έκανε σκληρή σάτιρα (δικαίως!), σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογούσε
την σύλληψη ούτε φυσικά του ίδιου του blogger, πόσο μάλλον την διαδικασία του αυτόφωρου (εξαιρετικά σπάνια για αδικήματα μέσω τύπου σύμφωνα με τον δικηγόρο Βασίλη Σωτηρόπουλο) εναντίον κάποιου άσχετου webmaster. Εκτός βέβαια αν κάποιοι πιστεύουν ότι βρισκόμαστε στην Λαϊκή "Δημοκρατία" της Κίνας και όχι στην Ευρώπη... Με την ίδια λόγικη, κάλλιστα θα μπορούσαμε να είχαμε μηνυθεί κι εμείς λόγω του link που φιλοξενούμε προς το blog. Αυτήν είναι η ελευθερία του λόγου στην Ελλάδα του 2006;

Θυμόμαστε ακόμα το εξίσου τραγελαφικό περιστατικό με την σύλληψη του Δημήτρη Φωτίου (δημιουργού της σατιρικής ιστοσελίδας Dirty Works Greece). Όπως φαίνεται, σχεδόν δύο χρόνια μετά, δεν έχει αλλάξει τίποτα. Τα τζιμάνια της αστυνομίας δεν έχουν ιδέα από διαδικτυακά ζητήματα και υποβάλλουν στην ψυχοφθόρα διαδικασία της σύλληψης αθώα άτομα, αντί να ασχοληθούν με τους πραγματικούς παραβάτες του νόμου. Και ο προφήτης-πλασιέ εξακολουθεί να πλουτίζει...

Ας μη γελιόμαστε. Δεν υφίσταται ελευθερία του τύπου, αλλά ανοχή αυτού. Αρκεί μια απλή επίδειξη δύναμης από την πλευρά της εκτελεστικής (και πολλές φορές και της διοικητικής) εξουσίας, για να φανεί το πραγματικό πρόσωπο της (αν)ελευθερίας.
Και να σημειώσουμε εδώ ότι η περίπτωση του Δ.Φ είναι πολύ χειρότερη, μια και στον άνθρωπο αυτό επιβλήθηκαν ποινές, και αφέθηκε ελεύθερος υπό όρους (αν δεν κάνω λάθος, ακόμα και σήμερα είναι υποχρεωμένος να παρουσιάζεται σε αστυνομικό τμήμα κάθε βδομάδα).
Παρά το γεγονός ότι από την έκταση του θέματος ο κύριος Τσιπρόπουλος θα καταλήξει να έχει και κάποια οφέλη (δημοσιότητα), αυτό δεν αναιρεί το απαράδεκτο του πράγματος. Το ζητούμενο εδώ δεν είναι το αν έχασε ή κέρδισε ο Α.Τ, αλλά το ότι καλλιεργείται ένας "τσαμπουκάς" ενάντια σε μελλοντικούς "θρασείς" τύπους που "θα τολμήσουν να θίξουν" τον Σαβουροπώλη, τον Καρατζαφέρη και στο τέλος την ίδια την κυβέρνηση ("μην τολμήσεις και γράψεις για τον Καραμανλή και έχεις τρεχάματα" θα λέμε).

Δεν πας ποτέ να δείρεις έναν "φουσκωτό" σαν κι αυτούς που έχουν στα μαγαζιά. Εκτός κι αν είσαι και ο ίδιος φουσκωτός, ή έχεις όπλο.
Και ο funel, μπορεί να μην είναι φουσκωτός (η μόνη δύναμη είναι η ανωνυμία του), αλλά σίγουρα οπλοφορεί (καθώς το www.blogger.com δεν έδωσε τα στοιχεία του στους τραμπουκοφασίστες που τον μήνυσαν).

Τελικά, ίσως να βγει κάτι καλό από αυτό. Θα πάψουμε να ζούμε στην κατάσταση της ανοχής, της αβεβαιότητας, και θα μεταβούμε είτε σε περιβάλλον λογοκρισίας, είτε σε ουσιαστική ελευθερία του τύπου. Σίγουρα όμως, θα εξαλειφθεί το στοιχείο της αβεβαιότητας. Και αν δε γίνει με τον funel και τον Λιακόπουλο, θα γίνει με κάποιο άλλο ζευγάρι.

Το ερώτημα είναι το "πότε" όμως. Το πότε θα πάψουμε να είμαστε ουραγοί στον προοδευτισμό και επικεφαλής στον οπισθοδρομισμό.


Derevirn και Locutus Of Borg