Όπως και σε κάθε χώρα, έτσι και η ελλάδα έχει τους πατριώτες της (που, όπως σωστά λέει ο Νίκος Δήμου, ο πατριωτισμός δεν είναι παρά η μάσκα του εθνικισμού που φοράει για να κινείται πιο άνετα, άποψη με την οποία συμφωνώ απόλυτα), οι οποίοι "μάχονται". Μεταξύ των στόχων και των δραστηριοτήτων τους, είναι και οι εξής:
- Εξύμνηση της ελληνικής λεβεντιάς και φιλότιμου
- Αφύπνιση (τι "διασκεδαστική" λέξη) των υπόλοιπων "πατριωτών" (περί διασκεδαστικών λέξεων ο λόγος).
- Ανάδειξη της ελλάδας ως ηγέτιδας χώρας (σε ποιον τομέα; Σε όλους!)
- Επίτευξη των αξιωματικών θέσεων αυτών των πατριωτών*
- Πιστεύουν ότι οι έλληνες είναι ο περιούσιος λαός του θεού
- Οι πιο hard-core μισούν τους αρχαιοελληνιστές (γιατί "είναι παγανιστές")
- Αφήνουν να εννοηθεί πως ό,τι και να κάνουμε "είναι θέλημα θεού η Ελλάδα να βρει πάλι τη δόξα της"
- Πολλές φορές είναι ημιμαθείς, σε βαθμό αμάθειας.
- Πιστεύουν ότι οι έλληνες είναι φυλετικά ο ανώτερος λαός
- Σχεδόν όλοι μισούν τους χριστιανούς (και την "εβραιοθρησκεία" τους)
- Αφήνουν να εννοηθεί πως ό,τι και να κάνουμε, "είναι θέλημα των εξωγήινων η Ελλάς να βρει τη δόξαν αυτης"
- Πολλές φορές είναι ημιμαθείς, σε βαθμό αμάθειας.
Και φυσικά, αν και προσωπικά θεωρώ ιδιαίτερα διασκεδαστικές (πλην κουραστικές) τις όποιες συζητήσεις και με τις δύο ομάδες "πατριωτών", από αυτές βγάζεις σαφή συμπεράσματα τα οποία δείχνουν τη νοοτροπία του έλληνα:
- "Ελάτε να με σώσετε πανίσχυρα όντα, χωρίς να κουραστώ καθόλου"
- "Είμαι πολύ ωραίος/λεβέντης/φιλότιμος, γιατί είμαι έλληνας"
- Όλο το "Δοξάστε με" του Χάρρυ Κλυν που περιγράφει και άλλα χαρακτηριστικά (τα περισσότερα εκ των οποίων μάλιστα ανήκουν στην πλειοψηφία των ελλήνων, και δε βγάζω τον εαυτό μου απ' έξω).
Τι μπελάς κι αυτός... Να θέλεις να σώσεις τη χώρα/έθνος/φυλή σου, και να μην ξέρεις ποιον από τους δύο σωτήρες να επιλέξεις... Αλλά ο δαιμόνιος έλληνας βρήκε λύση και σε αυτό το ζήτημα. "Η ισχύς εν τη ενώσει", και το όνομα αυτής Χριστιανοαρχαιοελληνισμός!
Και έτσι λοιπόν, κάποιοι προφήτες πλασιέ (όπως λέει και ο φίλος Funel) με αυτό το νέο κράμα πατριωτισμού, ενισχυμένο για να αντέχει στις εβραιομασωνικές, ευρωπαϊκές, αμερικανικές και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει πιέσεις καταφέρνουν και γεμίζουν τις τσέπες τους.
Και το αστείο; Τώρα έχουμε τρεις ομάδες πατριωτών...
2 σχόλια:
Κοίτα δέστο θετικά. Οι "πατριώτες" είναι απαραίτητοι να μας θυμήζουν πως η θέση μας είναι στον Όλυμπο. Είναι το πρώτο στάδιο της αφίπνησης για να κάνουμε κάτι. Είναι η ψυχολογική τόνωση.
Μετά όμως μετά πρέπει να ασχοληθούμε σοβαρά με το δεύτερο στάδιο, να ρωτήσουμε (φιλοσοφία), να γνωρίσουμε (επιστήμες, κλπ) και να δημιουργήσουμε τον νέο-Ελληνικό πολιτισμό που πράγματι θα μπορούσε να είναι οικουμενικός. Γιατί όχι.
Όμως συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, οι πατριώτες χρησιμοποοιούν για να μας τονώσουν μια γλώσσα που είναι σκοταδιστική! Εαν μείνουμε σε αυτό το στάδιο θα μείνουμε στο σκοτάδι.
Πρέπει να δημιουργήσουμε με νεα γλώσσα μια νέα αντίληψη για τον Κόσμο απο το μηδέν ...
Αγαπητέ mirage, αν ο καθένας από εμάς αρχίσει να ψάχνεται, δηλαδή να βλέπει ειδήσεις από διαφορετικές πηγές, να συζητάει ένα θέμα (φλέγον ή μη) και να ακούει τις απόψεις τους, θα δει διαφορετικές πλευρές του θέματος που τις αγνοούσε εντελώς (άσχετα αν τις συμμερίζεται ή όχι).
Η ευκολία στην επανάπαυση είναι τόσο μεγάλη, που... επαναπαυόμαστε σε αυτήν (pun intented!).
"Τι ωραία, κάποιος θα κάνει τη βρώμικη δουλειά για μας, και θα μας σώσει, μπράβο! ζήτω... ας πάω τώρα να την πέσω στον τεράστιο καναπέ μου να δω ματς παρέα με τους ξηρούς καρπούς..."
Το ζητούμενο πρώτα απ' όλα, είναι να αντιληφθούμε τη θέση μας (ως άτομα και ως κοινωνία μεταξύ άλλων ατόμων και κοινωνιών), ότι δεν είμαστε περιούσιος λαός, ότι η Αρχαία Ελλάδα δε θα μας βοηθήσει στα χρέη και την ακρίβεια, ότι ο κάθε ένας από εμάς θα μπορούσε να κάνει πολλά πράγματα για να βελτιώσει τον εαυτό του πάνω απ' όλα.
Μόλις γίνει αυτό, τότε θα μπορούμε να νοιαστούμε πραγματικά για την κοινότητα, το κράτος και τον πολιτισμό και να είμαστε σε θέση να συγκρινόμαστε στα ίσια με τους βόρειους σε αυτά τα θέματα.
Αλλά... πως να το κάνεις αυτό, όταν η κουτοπονηριά, η ρεμούλα και ο ναρκισσισμός μας διακατέχουν;
Δημοσίευση σχολίου